23/3/55

FF7 (AU)’s fic : Memory of tree (p2)

ก่อนอื่นก็ต้องตอบเมนต์

คุณชิน : (ขอตอบรวมทุกคอมเมนต์เลยนะคะ) ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณและคารวะให้กับความพยายามคอมเมนต์มากๆ ค่ะ ดีใจมากๆ เลยรีบปั่นตอนจบออกมาแบบไม่ให้ค้างคานานๆ (เกือบครึ่งเดือน--ขนาดมันรีบแล้วนะเนี่ย)
          ที่เมนต์ไม่ขึ้นเพราะเวลามีข้อความคอมเมนต์ที่ยาวมากๆ บลอกเกอร์จะจัดให้เป็นสแปม (สงสัยจะป้องกันพวกเมนต์ขายของ หรือเมนต์ลูกโซ่น่ะ) แต่อ่านได้นะคะ แล้วก็ย้ายกลับมาขึ้นในส่วนคอมเมนต์ได้ด้วย เพราะงั้นถ้าเมนต์ยาวๆ (ชอบค่ะ อ่านไปยิ้มไป เพลิน....) แล้วไม่ขึ้นก็รอแป้บนะคะ เดี๋ยวมาจัดการย้ายให้ ^^
          กลับมาที่ฟิคกันดีกว่า...จริงๆ คลาวด์คุงเข้าใจว่าเซฟจังเป็นเด็ก 10 ขวบไปเองค่ะ เพราะตอนที่ถามอายุเซฟก็บอกแล้วว่า 41 จริงๆ นะ ไม่เชื่อกลับไปดูตอนแรกได้ แต่บอก “สี่” เบาๆ “สิบเอ็ด” ดังกว่าเท่านั้นเอ๊ง....แล้ว “สี่” กับ “สิบ” น่ะเสียงมันใกล้กัน ไม่แปลกที่คลาวด์จะฟังผิด เพราะงั้นอายุ 41 เนี่ยไม่เด็กแล้ว แต่เพราะต้นไม้ไม่โต เวลาเป็นคนเลยต้องตัวเล็กไปด้วย 555+ ถึงบอกว่าเซฟ (แอ๊บ) เด็ก แต่ความที่เป็นภูติต้นไม้แล้วมาอยู่ในโลกของมนุษย์เลยออกงงๆ ทำอะไรไม่ถูกบ้าง คลาวด์คุงเลยยิ่งเข้าเข้าผิดไปใหญ่ เพราะงั้น...จริงๆ แล้วพล็อตเรื่องนี้ไม่ใช่เด็กจะงาบผู้ใหญ่ แต่เป็นผู้ใหญ่แอ๊บเด็กคิดจะเลี้ยงต้อยต่างหาก 666+ (คนเขียนมันทำไปได้)
          ส่วนมุกเจ้าหญิงนิทรานี่เอาไอเดียมาจากแมวที่บ้านค่ะ มันนอนอยู่ปลายเตียง เวลาจะออกจากห้องเค้าจะเอาจมูกมาจิ้มแก้มเราเป็นการปลุกน่ะ (แต่ตอนนี้ไปย้ายนอนอยู่ก้นหลุมแทนแล้ว) คิดถึงมากเลยเอามาเขียนฟิคค่ะ แล้วเท่าที่เขียนฟิคมาเหมือนจะเป็นการเซอร์วิสคนอ่านที่มากที่สุดแล้วมั้งนะ เพราะส่วนมากจะเขียนให้กอดกันเฉยๆ
          ว่าแต่...สงสัยเหมือนกันค่ะว่า ฟิคเซฟคลาวด์มันหายากจริงๆ (ไม่งั้นคงไม่ลงทุนเขียนเอง) มันเพราะอะไรคะ ทั้งๆ ที่ออร่าคู่นี้มันออกจะเหนือม่วงชัดเจนขนาด หรือเพราะคลาวด์ต้นฉบับมันง้องแง้งเกินไป คนเลยไม่ค่อยชอบ หรือส่วนใหญ่จะจับคู่แบบนอร์มอล คลาวด์-เอริธ/ทิฟ่า อย่างนั้นรึเปล่า หรือจะแพ้ความดีของแซคกี้เลยยกให้เป็น “แซคคลาวด์” ??? เห็นบ่อยๆ คือฟิคเซฟวินซ์ งงเหมือนกันว่าคู่นี้มันจูนกันติดได้ไง แค่เซฟเป็นลูกแม่ลูเครเซีย (อดีต) สุดที่รักของป๋าวินซ์แค่นั้นอะ...ไม่เข้าใจ แล้วตามที่รู้สึก..ถึงวินซ์จะหน้าดี (น้อยกว่าคลาวด์นิดหน่อย ^^) แต่ไม่น่าเป็นฝ่ายรับค่ะ คิดว่าเป็นฝ่ายรุกแบบนิ่งๆ แต่มั่นคง พึ่งพิงได้ อย่างใน blue bonding ก็จะมีวินซ์คลาวด์เป็นไอแผ่วๆ อยู่บ้าง (แค่วินซ์คลาวด์นี่...นึกภาพไม่ออก) ตรงนี้ใครรู้ว่าเพราะอะไรก็วานบอกหน่อยค่า

          เวิ่นเว้อมาเยอะ ไปอ่านฟิคกันเหอะ.......


.................................................................


นัยน์ตาสีฟ้าค่อยๆ ลืมขึ้นช้าๆ ความง่วงงุนยังคงห้อมล้อมครอบครองสติเกือบทั้งหมดไว้ รู้สึกแต่อะไรหนักๆ บางอย่างกำลังวางพาดทับอยู่บนลำตัว หากความสะลึมสะลือที่มีอยู่ไม่น้อยก็จำยอมให้ต้องปล่อยเอาไว้อย่างนั้น

รอสักพักจนตื่นเต็มตา คลาวด์ก็รู้ว่าเจ้าสิ่งหนักๆ ชวนอึดอัดที่รบกวนการนอนของเขาคือแขนเล็กบางของคนที่นอนซุกอยู่ข้างๆ


11/3/55

FF7 (AU)’s fic : Memory of tree (P1)

Author : jes

Pairing :
เซฟจัง+คลาวด์คุง เอ....หรือจะคลาวด์คุง+เซฟจังล่ะนี่ 5555+

Disclaimer :
ตัวละครเป็นลิขสิทธิ์ของ square enix แค่อยาก (วอนหาเรื่อง) ลองเขียนสลับอายุกันบ้าง เพราะงั้นฟิคนี้ คลาวด์คุงอายุ 21-22 เซฟจังก็ 10 ขวบล่ะนะ

Intro :  คลาวด์เดินทางมางานเลี้ยงรุ่นที่โรงแรมหรูนอกเขตเมือง แต่ระหว่างทางมีเด็กชายผมสีเงิน นัยน์ตาสีใบไม้วิ่งตัดหน้ารถ...(แม๊...ยังกะพล็อตละครหลังข่าว...^^)

-----------------------------------------------------------------------


นัยน์ตาสีใบไม้ค่อยๆ ลืมขึ้นช้าๆ ภาพเบื้องหน้าพร่ามัวจนต้องกะพริบตาถี่ๆ ขับไล่ความรู้สึกสะลึมสะลือระคนมึนงงที่ห้อมล้อมอยู่ออกไป ทั่วทั้งร่างเจ็บระบมไปทั่ว แต่พอแข็งใจจะขยับตัวลุกขึ้น...ร่างอุ่นๆ ของใครสักคนก็ขยับเข้ามาใกล้ มือแข็งแรงตรงเข้าช้อนแผ่นหลังไว้แล้วใช้ท่อนแขนโอบประคองร่างเล็กให้ค่อยๆ เอนมาพิงบ่า

ความรู้สึกจากในอดีตที่ลางเลือนจนแทบจำไม่ได้กลับอุ่นวาบขึ้นมาในอกอีกครั้งอย่างน่าประหลาด

...แม่ ??

...ไม่ใช่

ภาพที่มัวเบลอค่อยๆ ชัดเจนขึ้นทีละนิดจนเห็นใบหน้าของคนที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงคืบได้ถนัด...ผมสีบลอนด์สว่างดูอ่อนนุ่ม นัยน์ตาสีฟ้าสด ผิวขาวสะอาด กับรูปร่างผอมบางนั่นยังคงเหมือนเดิม แต่ในวันนี้...เด็กชายตัวจ้อยที่แอบหลบพวกผู้ใหญ่มาเล่นซนอยู่ในสวนหลังบ้านได้เติบโตเป็นชายหนุ่มอายุ 20 ต้นๆ เสียแล้ว

...ไม่ผิดตัวแน่