(Saint Seiya) : Body & Sou l (p1)

Author : jes

Pairing : ฮาเดส+ชุน หรือจะชุน+ฮาเดสก็ได้

ระดับ : ปลอดภัยไร้กังวล

Disclaimer : ตัวละครทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของอาจารย์ Masami Kurumada ค่ะ ฟิคนี้ HBD ท่านฮาเดสกับชุนจังแบบ 2 in 1 นะคะ

-----------------------------------------------------------------------

“ Happy Birthday to Me….

     Happy Birthday to Me….

        Happy Birthday Dear Hades & Shun….

            Happy Birthday to Me~~~”

พอเสียงร้องเพลงจบลง เสียงปรบมือเปาะแปะของ 1 เทพเจ้ากับอีก 1 คนก็ดังขึ้น วันนี้ทั้งคู่แอบนัดกันหลบสายตาเหล่าญาติโกโหติกา บรรดาข้าทาสบริวาร ยังจะแก๊งเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายที่รายล้อมอยู่รอบๆตัวออกมานั่งอวยพรวันเกิดให้ตัวเองอยู่หลังก้อนหินใหญ่ที่มีพุ่มไม้ขนาดยักษ์ล้อมไว้แถวๆท้ายแซงค์ทัวรี่ (จะหาที่ๆมันไกลหูไกลตาชาวบ้านชาวช่องให้มันมากกว่านี้หน่อยไม่ได้แล้วเรอะไง!)

“ซ้า~~~~ธุ ขอให้วันเกิดปีนี้มีอะไรที่มันน่าตื่นเต้นเกิดขึ้นมั่งเถ้อะ” จ้าวยมโลกฮาเดสที่เซ็งสุดใจกับการนั่งๆนอนๆอยู่ในจูเด็คก้าเต็มทีรำพึงรำพัน

“แต่ผมเบื่อชีวิตที่ต้องโดนจาบุแขวะเอาทุกวัน เบื่อที่ต้องคอยเป็นกรรมการห้ามพี่ไม่ให้หาเรื่องทะเลาะกับเฮียวกะทุกชั่วโมง แล้วตลอดเวลาก็ต้องคอยดูแลคุณหนูที่ไม่รู้ว่าจะหาเรื่องเดือดร้อนมาให้อีกเมื่อไหร่ ถ้าพระเจ้าจะเมตตาก็ขอให้ผมมีวันพักผ่อนสงบๆบ้างสักสองสามวันก็จะดีที่สุดเลยครับ” ชุนจังที่นั่งอยู่ด้านตรงข้ามกับฮาเดสระบายความอัดอั้นตันใจออกมามั่ง

เฮ้อ! ....................

ทั้งเทพทั้งมนุษย์พร้อมใจกันถอนใจยาวเหยียด

“ช่างหัวมันหัวเผือก” ฮาเดสที่ค่อนข้างจะปลงตกกับโชคชะตาได้เร็วกว่าสะบัดหัวไปมาก่อนจะโฟกัสสายตาไปที่กล่องใส่สตรอเบอร์รี่ชีสเค้กขนาดย่อมที่วางอยู่ตรงหน้าแล้วคว้าดาบคู่ใจขึ้นมาตั้งท่าจะตัดเค้กเอาดื้อๆ

“กินล่ะนะ”

“อย่าเพิ่งครับ” หนูชุนใช้ความไวแย่งเอาดาบตัดเค้กมาถือไว้เองก่อนจะยิ้มขำๆส่งให้ฮาเดสที่เริ่มทำหน้าหงิกพลางชี้ไปที่เทียนวันเกิด 2 เล่มที่ปักอยู่บนเค้ก

“เราต้องเป่าเทียนก่อนนะ นับ 1 ถึง 3 แล้วค่อยเป่าพร้อมกันนะครับ”

1

2

3

“ฟู่......”

แค่นี้เปลวเทียนเล็กๆก็ดับลงไปอย่างง่ายดาย ชุนจังยิ้มให้ฮาเดสที่ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมานิดหน่อยอีกครั้งก่อนจะยื่นมือออกไปตั้งใจว่าจะหยิบมีดตัดเค้กที่เตรียมไว้ออกมา

แต่....

“เพี๊ยะ…..”

“โอ๊ย!....”

มือใครก็ไม่รู้อยู่ๆก็ฟาดผัวะลงมาแบบว่าไม่เบานักเล่นเอาหนูชุนสะดุ้งเฮือกแล้วสะบัดมือไปมาด้วยความเจ็บส่วนฮาเดสก็หันขวับกลับไปถลึงตามองมารขวางคอหอย เอ้ย ผู้บุกรุกตะหาก

แต่พอได้เห็นสาวน้อยในชุดขาวพร้อมคทาทองคู่มือกับเหล่าองครักษ์พรรคแมลงสาบอมตะอีกสี่คนยืนเรียงกันเป็นแถวหน้ากระดาน โดยมีบรอนเซนต์ฟีนิกส์ อิกกิยืนจังก้าทำหน้าถมึงทึงอยู่เป็นทัพหน้าเท่านั้น ทั้งฮาเดสทั้งหนูชุนก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายอีกเฮือกใหญ่

“หยุด! แกคิดจะทำอะไรน้องชายฉัน หา...” เสียงพี่ไก่หวงลูกเจี๊ยบตวาดดังลั่นพร้อมๆกับที่เซย่า ชิริว และเฮียวกะก็เข้ามายืนล้อมฮาเดสไว้

....แย่ล่ะสิ วันนี้วันดีอย่ามีเรื่องกันเลยนะครับทุกคน

ชุนจังที่เห็นว่าสถานการณ์ชักค่อยดีเลยกะจะเดินเข้าไปหาอาเธน่าเผื่อว่าจะช่วยเจรจายุติศึกได้ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าออกไปก็โดนแพนโดร่า มินอส ไออาคอส และราดามันติสที่กรูกันเข้ามายืนขนาบข้างเอาไว้บ้างเหมือนกัน โดยเฉพาะเจ๊แพนด้าที่โผล่มาปุ๊บก็คว้ามือชุนจังหมับ พอเห็นรอยแดงๆที่เริ่มบวมเล็กน้อยเท่านั้น เจ๊แกก็ออกอาการวีนแตกแผดเสียงสูงปรี๊ด...ดทันที

“ต๊าย! นี่ฝีมือใครยะ ใคร ใคร ใคร ฝีมือใคร บอกมานะ”

“นิดหน่อยน่ะ ไม่เป็นไรหรอก” หนูชุนรีบกระตุกมือกลับ (แต่ไม่สำเร็จ) แล้วมองหน้าจ๊แพนที่แปลงร่างเป็นนางมารไปแล้วเรียบร้อยกับอิกกิที่เอาแต่แสยะยิ้มอย่างสะอกสะใจซะไม่มีสลับกันไปมาด้วยความงง

....ก็แค่โดนพี่ตีเอาเพราะแอบออกมาโดยไม่บอกก่อน ทำไมคุณแพนโดร่าต้องโกรธด้วยล่ะ

“นิดหน่อยได้ไง”

เวรกรรม! เฮียมีนอสก็ดันบ้าจี้ บ้าเลือด บ้าดีเดือดตามแพนโดร่าไปด้วยอีกคน

“ฝีมือพวกแกใช่มั้ย ฮึ่ม! พวกเรา ลุย!”

“หยุด” ฮาเดสที่อดรนทนไม่ไหวกับเรื่องราวอันแสนจะไร้สาระตรงหน้าแผดเสียงออกมาจากวงล้อมของพวกบรอนเซนต์

“วันนี้วันเกิดข้า อย่าก่อเรื่องให้ต้องปวดหัวได้มั้ย แค่หลบมากินเค้กกันแค่เนี้ย ไม่มีใครตายสักหน่อย”

“จริงด้วย” เมื่อเห็นฮาเดสเปิดช่องให้ ชุนจังก็รีบรับมุขต่อทันที “เรามาทานเค้กกันดีกว่า”

“เค้ก?” เจ๊แพนด้าที่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ยอมปล่อยมือชุนสักทีเหลือบตามองของที่วางอยู่บนก้อนหินใกล้ๆด้วยหางตาแล้วทำเสียงขึ้นจมูก “เค้กบ้านๆอย่างนั้นอย่าไปสนใจเลย กลับไปจูเด็คก้าแล้วจะทำให้ใหม่ เอาแบบเชฟระดับโรงแรมห้าดาวยังอายเลยก็ยังได้”  

“แต่เค้กนั่น เค้าว่ากันว่ากว่าจะได้กินต้องโทรจองล่วงหน้า 1 เดือนแล้วตอนไปเอายังต้องยืนรอต่อคิวอีก 3 ชั่วโมงเนี่ยนะ” ฮาเดสที่อยากกินเค้กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วแทบอาละวาด ขณะที่หนูชุนที่เป็นทั้งคนโทรจองและยืนต่อคิวรับเค้กรีบพยักหน้ารับสนับสนุนหงึกๆ

“ไม่เป็นไร ฉันรู้จักเจ้าของร้าน เดี๋ยวจะบอกเค้าให้ทำให้ใหม่แล้วกัน” ซาโอริเข้ามาแตะบ่าฮาเดสเบาๆเหมือนจะปลอบใจก่อนหันไปออกคำสั่งกับบรอนเซนต์คนอื่นๆแล้วเดินเริ่ดๆเชิดๆก้าวเท้ากลับออกไปเป็นคนแรก

“กลับกันเถอะ”

“ก็ด๊ายยยย...” เจ๊แพนด้าสะบัดหน้าพรืด “งั้นพวกเราก็กลับเหมือนกัน”

“ไปเถอะชุน” อิกกิพูดกับน้องชาย แต่กลับยกมือขึ้นโอบไหล่จ้าวยมโลกที่ยังอยู่กลางวงล้อมของแมลงสาบ 3 ตัวซะงั้น

แหงล่ะว่าโดนฮาเดสสะบัดออกแทบจะในทันทีแถมด้วยการถลึงตาใส่ ดีนะที่ดาบคู่ใจถูกหนูชุนเอาไปไว้ไหนแล้วไม่รู้ ไม่งั้นล่ะก็.....ฮึ่ม! แกตาย....

ยัง...

ยังไม่หมดแค่นั้น

ขนาดสะบัดตัวหลบก็แล้ว จ้องหน้าอาฆาตก็แล้ว แต่อิกกิก็ยังทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว คราวนี้ยกมือขึ้นขยี้ผมจ้าวยมโลกเล่นได้หน้าตาเฉย เล่นเอาฮาเดสอึ้งกับความกล้าท้านรกจนทำอะไรไม่ถูกก่อนจะใบ้กินซ้ำอีกทีเมื่อได้ยินประโยคเด็ดจากพี่ไก่

“ยังโกรธพี่เรื่องเค้กอยู่ล่ะสิ นายโตแล้วนะ อย่าทำตัวเป็นเด็กๆสิชุน”

....ใคร ใครชื่อชุน ไม่ใช่ว้อย ฉันฮาเ.....

ห่างกันออกไปไม่กี่ก้าว แพนโดร่าก็รุนหลังชุนที่เอ๋อไปแล้วกับการกระทำของพี่ชายสุดที่รักให้ออกเดิน

“กลับกันดีกว่า อย่าไปเสียเวลาสนใจเจ้าพวกนั้นเลย”

“พวกเราเตรียมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้ท่านที่เอริเชี่ยนแล้ว เรารีบไปกันดีกว่า”

เสียงมินอสกับราดามันทิสที่ยืนขนาบซ้ายขวาดังขึ้น แต่ที่แย่ยิ่งกว่านั้นกลับเป็นไออาคอสที่เกิดตาไวมองไปเห็นดาบที่วางแอบอยู่ในพุ่มไม้ใกล้ๆแล้วก้มตัวลงหยิบออกมาส่งให้ถึงมือนี่สิ

....อ่า ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ผมนะ ท่านฮาเดสอยู่ตรงโน้นต่างหาก

ดูเหมือนทั้งอาเธน่าและเหล่าบรอนเซนต์แห่งแซงค์ทัวรี่ กับ แพนโดร่าและ 3 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งนรกจะเข้าใจอะไรผิดอย่างแรง

....ว่าแต่มันเกิดอะไรขึ้น

....จะหนีก็ไม่ได้

....ถ้าโวยวายออกมาตอนนี้ก็จะเป็นเรื่องขึ้นมาอีก

ขณะที่ทั้ง 2 กลุ่มต่างแยกย้ายกันกลับชนิดทางใครทางมัน ชุนจังกับฮาเดสก็หันมาสบตากันแวบหนึ่ง...

ชิ้ง…..!

....ตามน้ำไปก่อนละกันนะพวก  ตามน้ำ