(Saint Seiya) : สัมภาษณ์พิเศษ (p3)

Author : jes

ระดับ : ปลอดภัยไร้กังวล

Disclaimer : ตัวละครทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของอ. Masami Kuromada ค่ะ

....................................................................

เจส : คำถามต่อไปเลยนะคะ คืองี้...ในบรรดาเซนต์ทั้งหมด คนที่เป็นอาจารย์ก็มีท่านชิออน มู โดโก แล้วก็คามิวใช่มะ งั้นขอถามพวกบรอนเซนต์ว่า...ถ้าเลือกใหม่ได้จะเลือกใครเป็นอาจารย์

เซย่า : จริงๆ คุณมารีนก็เป็นครูที่ดีอยู่แล้วนะ แต่ถ้าต้องเลือกโกลด์เซนต์ก็...ท่านชิออนไม่ก็ท่านมูแล้วกัน

เจส : ไหงงั้นล่ะ นึกว่าจะเลือกใครสักคนระหว่างสองพี่น้องไอโอซะอีก

เซย่า : ท่านชิออนกับท่านมูน่าจะทำกับข้าวเก่ง คิดว่าเป็นศิษย์แล้วคงไม่อดตาย ยิ่งกว่านั้นเวลาคลอธพังจะได้ซ่อมฟรีด้วย

เจส : -*-

ชิริว : ไม่ว่ายังไงก็ท่านผู้เฒ่า

เจส : โห รักเดียวใจเดียวไม่เปลี่ยนแปลง

ชิริว : เปล่า แบบว่าขี้เกียจคิดน่ะ

เจส : -*-

เฮียวกะ : ท่านคามิวเหมือนเดิมหรือไม่ก็ท่านมิโร่ก็ได้ เพราะไม่ว่ายังไงก็ได้เจอกันบ่อยๆ อยู่ดี

ชุน : ขอเป็นท่านซางะกับท่านคาน่อนแล้วกันนะ เพราะถ้ารับศิษย์กันคนละคน ผมอาจจะได้ไม่ต้องแยกกันอยู่กับพี่อิกกิไง  (ยังคงเป็นเด็กติดพี่ไม่มีเลิกราจริงๆ)

เจส : แล้วถ้าตอนยื่นใบสมัครขอเป็นศิษย์แล้วพวกอาจารย์กลับไม่ยอมรับล่ะ จะทำยังไง

เซย่า : ฟ้องอาเธน่าให้ตัดเงินเดือนซะให้เข็ด

ชิริว : ไม่มีทาง ยังไงท่านผู้เฒ่าก็ต้องรับเป็นศิษย์อยู่วันยังค่ำ

เฮียวกะ : ถ้าเรียนกับท่านคามิวก็ต้องเอาท่านมิโร่มาล่อ แต่ถ้าจะเรียนกับท่านมิโร่ก็ต้องล่อด้วยท่านคามิว 

ชุน : ก่อนอื่นต้องไล่พี่อิกกิให้ไปอยู่ที่ไหนก็ได้ไกลๆ ก่อนนะ จากนั้นก็ใช้วิธีตื๊อครองโลกครับ 

เจส : สรุปว่า ก็จะมีแอเรียส เซย่า (นึกภาพพ่อม้าบินในชุดคลอธแกะแล้วนึกอะไรไม่ออกนอกจากว่าสายตระกูลแกะกำลังกลายพันธุ์ชนิดสุดกู่) ไลบร้า ชิริว (อันนี้ตามโผไม่มีพลิก) อควอเรียสไม่ก็สกอเปี้ยน เฮียวกะ (เป็นเซนต์อควอเรียสท่าจะง่ายกว่า แต่สกอเปี้ยนเซนต์นี่สิ...ถ้าทนกับความโหด+ซาดิสม์ของมิโร่ได้ก็ลองดู) แล้วก็เจมินี่ อิกกิ-ชุน (คงเป็นเซนต์คนคู่ที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว เหมือนที่หลายๆ คนเคยถามว่าสองคนนี่มันเป็นพี่น้องกันได้ยังไง)

เจส : โอเค แล้วคิดยังไงกับอาจารย์คนปัจจุบันของตัวเองบ้าง

เซย่า : สวย (แม้ใส่หน้ากากตลอด 24 ชม.) อึด (ขนาดปีนสตาร์ฮิลล์ไปพิสูจน์ศพท่านชิออนได้) และที่สำคัญ...อยู่ยงคงกระพัน อาจารย์คนอื่นเค้าตายกันเกือบหมดทั้งเรื่องแล้วแต่คุณมารีนก็ยังมีบทในภาคฮาเดสอยู่เลย

ชิริว : ฉลาด (ใช้ความแก่หลอกตาชาวบ้านมาได้หลายร้อยปี) เอื่อยเฉื่อย (นั่งหน้าน้ำตกอยู่ได้ทั้งปีทั้งชาติ) แสนรู้ (ถามอะไรก็รู้กะเค้าไปหมด) แล้วก็เป็นสโตรกเกอร์จอมหาเรื่องหมายเลขหนึ่ง

เฮียวกะ : แจ่มบรรเจิด เลิศเลอ เพอร์เฟกท์ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว (ก็เล่นสอนด้วยชีวิตกันเลยเนี่ย)

ชุน :  เอ่อ....ตายยากมั้งครับ ขนาดโดนกุหลาบของคุณอโฟรเข้าไปเต็มๆ ยังไม่ตาย (แค่โคม่า)

เจส (ชักไม่แน่ใจว่าเจ้าพวกนี้มันชมหรือด่าอาจารย์ตัวเองกันแน่) : งั้นคำถามนี้ขอถามพวกอาจารย์มั่งดีกว่าว่า คิดว่าลูกศิษย์ในปกครองของตัวเองเป็นยังไง

คามิว : ถึงจะเซนสิทีฟไปนิด (ไม่นิดล่ะ) ไร้เหตุผลไปหน่อย (ไม่หน่อยเหมือนกัน) แต่อย่างน้อยเฮียวกะก็เป็นเด็กดี

                                                                                   

โดโก : ชิริวมีน้ำใจช่วยเหลือเพื่อน ปีนเขาจามิลเอย สละชีวิตเพื่อให้มูซ่อมคลอธเอย จิ้มตาตัวเองให้บอดเอย ใครทำได้อย่างงี้มั่ง

มารีน (โทรศัพท์เข้ามาแจมกะเค้าด้วย) : เซย่าก็เป็นผู้นำ รักความยุติธรรม รักเพื่อนด้วย แถมยังอึดเหลือล้นทนเหลือหลายฆ่ายังไงก็ไม่ตายซะที

อัลบิโอเร่ (โทรมาจอยอีกคน) : ชุนใจดี มีเมตตา ที่สำคัญสวย!!!

โดโก (เริ่มคุยทับ): ชิริวเป็นเพื่อนพระเอกเชียวนะ แถมยังทำงาน ทำนา ทำไร่ได้ด้วย เก่ง ดี มีน้ำใจงามแบบนี้หาไม่ได้อีกแล้ว

มารีน (ชักหมั่นไส้ตงิดๆ) : เพื่อนพระเอกแล้วไงคะ ไม่มีทางสู้พระเอกอย่างเซย่าได้หรอก คนที่ต้องรับหน้าที่เก็บบอสใหญ่ทุกภาคน่ะยังไงก็ต้องเซย่าเท่านั้น

คามิว (ไม่ยอมแพ้หรอกเฟร้ย): เฮียวกะน่ะนะ นอกจากจะเป็นคนดีแล้วยังเต้นบัลเล่ย์เป็นด้วยนะ ท่าสวยด้วยล่ะ (ได้ซ้อมบ่อยๆ เวลาร่ายท่าซิกนัสไง)

อัลบิโอเร่ : ชุนสวย

โดโก : ชิริวก็ทำท่ามังกรทะทะยานได้ ทำให้น้ำตกเขาโรซันไหลย้อนกลับก็ได้

คามิว : เฮียวกะก็ทำศูนย์องศาสมบูรณ์ได้เหมือนกันล่ะน่า

มารีน (ไม่อยากจะคุย) : คำพูดที่ว่า “ท่าไม้ตายเดียวกัน ใช้กับเซนต์ไม่ได้เป็นหนที่สอง” น่ะ

แต่หมัดดาวตกของเซย่าใช้ได้ผลนะค้า

อัลบิโอเร่ : ชุนสวย  (ไม่ต้องย้ำขนาดนี้ก็ได้เพ่)

คามิว : แต่เฮียวกะแฟนคลับเยอะกว่า

โดโก : แฟนคลับชิริวก็ไม่น้อยเหมือนกันเฟ้ย

อัลบิโอเร่ : ชุนสวย แล้วก็แฟนคลับเยอะที่สุด

มารีน (มันน่าเศร้าใจเหลือเกิน) : เซย่าก็~~

ชิออน (ในที่สุดก็อดรนทนไม่ไหว) : ว้อยยยยยยยย!!!!!!!! จะกัดกันไปถึงไหน มูน่ะเป็นถึงโกลด์เซนต์ หน้าตาก็ดี แถมมีแฟนคลับเป็นโขยง ซ่อมคลอธก็ได้ เลี้ยงเด็กก็เป็น (กิกิ) ฉ้นยังไม่เอามาคุยเลย

โดโก+คามิว+มารีน+อัลบิโอเร่ (ตวาดแว้ดยกกำลังสี่ได้อย่างพร้อมเพรียง)  : เงียบไปซะ ยังไงศิษย์ชั้นก็ดีกว่าเฟ้ย

ชิออน (-*-) : ศิษย์ฉันต่างหากดีกว่าเห็นๆ

โดโก : ศิษย์ฉันดีกว่า

คามิว : ต้องศิษย์ฉันเซ่

มารีน : ศิษย์ฉันน่ะที่หนึ่ง

อัลบิโอเร่ : ศิษย์ฉันสวยที่สุด

ชิออน (-*-) (ฮึ่มมมมมมม.....) : ศิษย์ฉัน

โดโก (-*-) (แฮ่...............) : ศิษย์ชั้น

คามิว (-*-) (แง่งงงงงงงง............) : ศิษย์ช้านนนนน

มารีน (-*-) : (ฟ่ออออออออ............) : ศิษย์ช้านนนนนนนนนนนนนน

อัลบิโอเร่ (-*-) (ฮื่อออออออออ.....)  : ศิษย์ช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

เจส (ตัดช่องใหญ่แต่พอตัวล่ะค่า) : ง่า......งั้นพักกันอีกทีนะคะ รอให้สงครามน้ำลายระหว่างอาจารย์ทั้งห้าจบไปก่อนค่อยมาสัมภาษณ์กันต่อนะคะ ท่านผู้โช้มมมมมมม