Author : jes
ระดับ : ปลอดภัยไร้กังวล
Disclaimer : ตัวละครทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของอ. Masami Kuromada ค่ะ ส่วนสัมภาษณ์ตามใจฉันพวกนี้ก็อ่านเอาเพลินๆ นะคะ
Disclaimer : ตัวละครทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของอ. Masami Kuromada ค่ะ ส่วนสัมภาษณ์ตามใจฉันพวกนี้ก็อ่านเอาเพลินๆ นะคะ
............................................................................
ณ แซงค์ทัวรี
หลังจากมองซ้ายมองขวาหาทางหนีทีไล่พลางอ่านสคริปท์ที่เตรียมไว้ให้ขึ้นใจอีกที เจสก็กระชับไมค์ในมือพร้อมปฏิบัติหน้าที่บุกเดี่ยววิหารเคียวโกทันที
ก๊อกๆๆๆ (เสียงเคาะข้างประตู)
ซางะไม่ก็คาน่อน : เชิญครับ
เจส : ขอรบกวนด้วยค่า
ก๊อกๆๆๆ (เสียงเคาะข้างประตู)
ซางะไม่ก็คาน่อน : เชิญครับ
เจส : ขอรบกวนด้วยค่า
ซางะหรือคาน่อนก็ไม่รู้ดูไม่ออก : ใช่คนที่จะมาสัมภาษณ์ใช่มั้ย เชิญทางนี้......
ในห้องชั้นในบรอนเซนต์ทั้ง 5 โกลด์เซนต์อีก 13 (รวมคาน่อนเข้าไปด้วย) ตามด้วยเคียวโกชิออนกำลังเอ็นจอยสุดๆ กับการจิบชาทานขนม
เจส : เอ่อ ช่วยแนะนำตัวกันนิดนึงได้ป่ะคะ เริ่มจากรุ่นจูเนียร์ก่อน
บรอนเซนต์ 1 (พูดไม่ค่อยชัดเพราะขนมเต็มปาก) : เซย่า...
บรอนเซนต์ 2 : ชิริว
เจส : ขอฉายาของแต่ละคนด้วยค่า
เซย่า : พระเอกหมายเลขหนึ่ง คนที่หล่อสะบัดและเก่งเทพที่สุดในเรื่อง โอ๊ย !!!!!
ชิริว (เอาจานขนมฟาดหัวแมลงสาบป้าบใหญ่) : เงียบไปเลย บักย่า ไอม้าบิน ไอม้ามีปีก ไอแมลงสาบจอมอึด ไอกระจั๊วหนังเหนียว
เซย่า (เอาคืนด้วยการเผากันสดๆ ต่อหน้าต่อตา) : เฮ้ย! ชิริว เฮียหริว ไอคุณชายกิ้งก่าพ่นไฟ ไอมังกรเขียว ไอจิ้งเหลนน้อย ไอคู่ซี้แมลงสาบจอมอึดอีกคนนึง
บรอนเซนต์ 3 (คว้าขนมยัดปากเพื่อน...จะได้เงียบๆ) : เฮียวกะครับ เรียกเฮียวจังก็ได้ แต่บางคนก็เรียกเจ้าลูกเป็ดไซบีเรีย เป็ดน้อย เจ้าเป็ดจอมเซนสิทีฟ
บรอนเซนต์ 4 (ส่งยิ้มหวานมาก่อน) : ชุนครับ ส่วนมากคนจะเรียกหนูชุน ชุนจัง หนูชุนคนสวย
บรอนเซนต์ 5 : (เงียบ)
ชุน : นั่นพี่อิกกิ พี่ชายผมเองฮะ
เจส : อ๋อ! พี่ไก่ติดน้อง
อิกกิ (ตาขวาง) : ว่าไงนะ
เจส : อะจึ๋ย เปล่าจ้ะ เชิญรุ่นซีเนียร์แนะนำตัวต่อเลยค่า
โกลด์เซนต์ 1 : มู ดูนะ..ชื่อสั้นขนาดนี้แล้วยังมีแฟนๆ เรียกแกะสีชมพู แกะน้อย แกะขี้บ่น แกะดองเกลือ กันได้ ไม่เข้าจายยยยยยย...
โกลด์เซนต์ 2 : อันเดบารัน รู้หรอกน่า แอบเรียกว่า “ลุงวัว” กันมานานแล้วใช่ป่ะ
โกลด์เซนต์ 3 : ซางะ ส่วนนี่ (ชี้ไปที่คนหน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบที่นั่งอยู่ข้างๆ) ก็..คาน่อน
เจส (สงสัย) : จะดูออกได้ไงว่าคนไหนซางะ คนไหนคาน่อนน่ะ
คาน่อน (เหล่ตามองแฝดพี่ก่อนยิ้มยั่วโมโห) : ก็แค่มอง คนไหนหล่อกว่าให้เรียกคาน่อน (เอี้ยวตัวหลบเมื่อมีฝ่ามือประเคนลงมา) ส่วนคนที่ลุกมาลงไม้ลงมือเพราะทนอิจฉาไม่ไหวน่ะซางะ
ซางะ (สีผมเริ่มอ่อนลงๆ) : เจ้าขนุน
คาน่อน (อยากมีเรื่องอยู่แล้ว) : มีปัญหารึไงสง่า
อันเด : เอ่อ...เจ้าสองแฝดนี่มันตีกันวันละ 6 ครั้งก่อน-หลังมื้ออาหารอยู่แล้ว ไม่ต้องไปสนใจหรอก
เจส : ซาดิสต์กันทั้งพี่ทั้งน้องเลยแฮะ งั้นคนต่อไปค่า คนต่อปายยยยย....
โกลด์เซนต์ 4 : เดธมาสก์ครับ เรียก “แช่ม” ก็ได้ ง่ายดี ในเรื่องเป็นตัวร้ายแต่ตัวจริงกลับน่ารักที่สุดครับ (จริงอ่ะ !)
โกลด์เซนต์ 5 : ไอโอเรีย เรียคุง หนูเรีย เจ้าเหมียวเรีย ยังไงก็ได้
โกลด์เซนต์ 6 : ชากะ
เจส : ไม่มีนิกเนมอย่างคนอื่นเค้าเหรอคะ
ชากะ : บุรุษผู้ใกล้เคียงพระเจ้าที่สุด
เจส : เอ่อ...ขอที่ทางการน้อยกว่านั้นหน่อยได้มั้ยคะ
ชากะ (-*-) (ตอบเสียงเย็น) : ไม่มี
ไอโอเรีย (เสนอหน้ามาเชียว) : ใครว่าไม่มี นี่เลย....ชาช่า ช่าจัง หลวงพี่ หลวงพี่ช่า
ชากะ (ประกาศท่าไม้ตาย) : เท็นบุโฮ....
เจส : อะจ๊าก....อย่าค่า อย่าเพิ่งส่งใครไปไหน เดี๋ยวสัมภาษณ์ไม่ครบไม่จ่ายค่าโอทีนะบอกให้ คนต่อไปๆ
โกลด์เซนต์ 7 : โดโก จะเรียก ปู่โด ปู่โก้ ท่านผู้เฒ่า ก็ตามแต่ใจ
โกลด์เซนต์ 8 : มิโร่ มี่ มีมี่ พ่อแมงป่องจอมโหด แต่จะดีที่สุดถ้าเรียก “สุดที่รักของคามิว”
คามิว (ตวาดแว้ด) : หุบปาก ไอป่อง อย่าเอาฉันเข้าไปเกี่ยว ไม่งั้นแกได้ตื่นเช้ามาในโลงน้ำแข็งแน่
เจส (น่ากลัวจิ๊บ) : งั้นคามิวก็ มิวมิว ไม่ก็ หมิ่วมิ้วสินะคะ
โกลด์เซนต์ 10 : ไอโอรอสจ้ะ จะเรียกพี่รอส ป๋ารอส เฮียรอส พี่ม้าของน้องแมว ได้ทั้งนั้น
โกลด์เซนต์ 11 : ชูร่า ชูจัง ชูชู่ บางทีก็มีคนเรียกชูครีม
โกลด์เซนต์ 12 (ปิดฝาตลับแป้ง เก็บลิปสติก) : คนสวยสิจ๊ะ หน้าตาแบบนี้จะเรียกอะไรได้อีก
เซย่า : พอเหอะ เจ๊อโฟร อายเค้า แค่ให้เรียกเจ๊ตี้ น้องตี้ ตีตี้ ก็สยองพอแล้ว
อโฟรดิตี้ (-*-) (มันจะมากไปแล้วนะแก) : แช่ม จัดการมัน
ระหว่างที่คู่หูอาหารทะเล (ปู+ปลา) กำลังช่วยกันรุมสกรัมแมงสาบ เจสก็จัดการสัมภาษณ์อีกคนที่เหลือ (และหมายตาไว้นาน) ทันที
เจส (น้ำลาย เอ้ย น้ำตาไหลพรากด้วยความปลาบปลื้ม) : ท่านชิออนเจ้าขา
เคียวโก (เซ็งจิต) : อือ ชิออน หลายคนเรียกสั้นๆ ว่าท่านชิมั่ง ท่านชี่มั่ง แม่แกะมั่ง
เจส : บอกหน่อยได้มั้ยว่าอยากเป็นเคียวโกหรืออยากเป็นโกลด์เซนต์ราศีเมษมากกว่ากัน
ชิออน (มันน่าเศร้าใจเหลือเกิน) : ไม่รู้จิ เป็นโกลด์เซนต์งานเบากว่าแต่บ่อยกว่า...ก็อยู่วิหารแรกเลยนี่นา ใครบุกมาก็ต้องรีบเข้าไปจัดการก่อนเพื่อน ทีนี้พอเป็นเคียวโกแล้วย้ายเข้าไปอยู่วิหารในสุดก็ค่อยสบายขึ้นหน่อย แต่ก็ต้องมาปวดหัวกับสารพัดเรื่องราวไร้สาระของเซนต์เจ้าปัญหาพวกเนี้ย...
เจส : โห....ตอบได้จริงใจมากเลยค่ะท่าน
ชิออน (ไม่รุไม่ชิ) : งั้นสิ
เจส (เปลี่ยนเรื่องโดยเร็ว) : อ่า...งั้นแต่ละคนมีงานอดิเรกอะไรมั่งคะ เวลาว่างๆ ไม่มีศัตรูมาบุกวิหารผุๆ พังๆ ที่ประจำการอยู่น่ะ
มู : ซ่อมคลอธอะจิ พังได้พังดีไม่รู้ใส่กันยังไง แถมตอนมาเอายังไม่ยอมจ่ายค่าซ่อมกันด้วย
อันเด : ว่าจะปลูกดอกไม้หน้าวิหารแข่งกับตี้นะ
ซางะ+คาน่อน : ทะเลาะกันเซ่ (ใช้เวลาว่างได้เป็นประโยชน์มากเลยท่าน)
เดธมาสก์ : ดองปู ทำหน้ากากผี สกรีนวอลล์เปเปอร์ลายสยองๆ
ไอโอเรีย : นอนมั้งนะ ไม่ก็ไปเดินดูพวกเซนต์ฝึกหัดฝึกวิชา
ชากะ : สวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ เทศนาธรรม ทำวัตรเช้าวัตรเย็น แกล้งแมว (OO!)
โดโก : นั่งอืดอยู่ข้างน้ำตก แอบลุ้นว่าศิษย์รักจะจีบสาวสำเร็จมั้ย (ก่อนจะห่วงคนอื่น ห่วงตัวเองก่อนดีกว่าปู่) แล้วก็หาเรื่องป่วนชาวบ้าน
มิโร่ : ขอคามิวแต่งงานจ้ะ
คามิว (เสยไดมอนด์ ดัสต์ใส่มิโร่ไปทีนึง) : แช่แข็งแมงป่องน่ะ
ไอโอรอส : ตามสโตรกเกอร์มันทุกวิหาร ร่วมมือกับปู่หาเรื่องกวนประสาทคนอื่น
ชูร่า : ลับมีด
อโฟรดิตี้ : เข้าคอร์สบำรุงความงามสิจ๊ะ
เจส : แล้วพวกบรอนเซนต์ล่ะคะ รู้สึกจะมีต้นสังกัดอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลคิโดะใช่มะ
เซย่า : กิน รับประทาน ยัด สวาปาม (และคำอื่นๆ ที่ดุเด็ดเผ็ดมันกว่านี้) จากนั้นก็นอน
ชิริว : ทำนา ทำไร่ ท่องจำคำสอนของท่านผู้เฒ่า
เฮียวกะ : นั่งคิดถึงแม่ วางแผนเชือดไก่หวังแย่งลูกเจี๊ยบครับ
ชุน : นั่งคิดถึงพี่ รอว่าวันนี้พี่อิกกิจะแวะมาเยี่ยมมั้ยน้า ไม่ก็ฝึกยิมนาสติกลีลา (ใช้โซ่แทนริบบิ้น) กับซ้อมเป็นดารา (ประชดจาบุ) ฮะ
เจส : อ้อ ค่ะ แล้วอิกกิล่ะคะ
ชิริว : กลับไปแล้ว
เจส : ว้าว! เจ๋งเป้ง ประหยัดค่าโอทีไป 1 คน
ชิออน (ขอถามมั่ง) : แล้วเธอล่ะ ยัยเจส วันๆ ทำอะไรมั่ง
เจส (ตอบชนิดที่ว่าหน้าไม่อาย) : ก็...เปิดร้านของดองพันปีค่ะ ขายตั้งแต่ไหดอง มีเยอะแทบถล่มทับตายอยู่แล้ว ยังจะฟิกดองเกลือ ฟิกแช่อิ่ม ฟิกค้างปี ไปถึงฟิกเน่าคาไหกลิ่นโชยคลุ้งไปทั่วประมาณว่าขึ้นรา หนอนกระดึ๊บ สนใจมั้ยคะ
เหล่าเซนต์ : OO!
เจส (^o^) : งั้นขอพัก 15 นาทีนะ แล้วค่อยมาสัมภาษณ์กันต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น